ცოტა "თეორიით" დავიწყოთ, რომელიც დაგვეხმარება კონტექსტში ორიენტირებაში
საარჩევნო კამპანია ბოლო ფაზაში შედის, შესაბამისად დგება შემდეგი ამოცანები:
I. მინიმუმი ამოცანა:
- საკუთარი ელექტორალური ბირთვის მაქსიმალური მობილიზიცია, “მოხოდვა”, გამარჯვების იმედისა და ბრძოლის ჟინის აღძრვა, რათა ყველა უკლებრივ მივიდეს ურნასთან და შემდეგ
- ხმების დაცვისთვის მაქსიმალურად ორგანიზება.
II. საშუალო ამოცანა: - იდეოლოგიური თანამოაზრეების გადმობირება, მათი დარწმუნება, რომ შენ ყველაზე უკეთესი იქნები ამ ნიშაში მოქმედ ალტერნატივებს შორის
III. მაქსიმუმი ამოცანა - შესაძლო ნეიტრალების/გადაუწყვეტელების გადმობირება.
მაგრამ, ივანიშვილმა 2019-2020 მანძილზე საარჩევნო მოდელის გარშემო გაურკვევლობის შექმნით ("კაჩალკების" სტრატეგია) მოახერხა ოპოძალებისთვის არ მიეცა დრო ეს ამოცანები დროულად გადაეწყვიტათ.
ასევე, დრო დაიკარგა შიდაოპოზიციურ "დაგავარნიაკზე", სადაც პატარა ოპოჯგუფებმა მაქსიმუმი მიიღეს ენმ ხარჯზე, მათ გარკვეული მაჟორიტარული ოლქებში ენმ განეიტრალება შეძლეს.
[ამ მხრივ, წმინდა სოციოლოგიურ/პოლიტოლოგიურად საინტერესოა, ვინ როგორ ხედავს საკუთარ ელექტორატს და მის ღირებულებებს. )) ]
მოკლედ, ყველაფერი ლოგიკურად მიდის - ყველა ძალა ცდილობს - რაც შეიძლება მეტი რესურსი, მეტი ადგილები მოიპოვონ პარლამენტში და შესაბამისად წონა კოალიციაში ძალთაგადანაწილების მოლაპარაკებების ეტაპისათვის.
სააკაშვილის სტრატეგია
- მოახდინოს საკუთარი ელექტორატის მობილიზაცია - ენმ უალტირნატოვობის და ძლიერებაზე საუბრი და
რამდენად არის სააკაშვილი განცხადება პარტიულის ნაცვლად, "ფართო საზოგადოებრივ კოალიციაზე" რეალისტური?
სააკაშვილის, როგორც რეალ-პოლიტიკის გროსმაისტერთან რეალისტურია ყველაფერი, რაც მის ინტერესებს ემთხვევა “ახლა და აქ” და პირიქით, არანაირ "დილს" არა აქვს ფასი, თუ მოცემულ დროსა და სიტუაციაში მის ინტერესებში არაა. მისი ინტერესები განისაზღვრება/ლიმიტირებულია რეალურ სიტუაციაში შესაძლებლობების ალტერნატივებით, მსგავსად ყველასი, ვინც იცის პოლიტიკის ლოგიკა.
შესაბამისად, რამდენად შედის მის ინტერესებში, არა პარტიული, არამედ, სწორედ "ფართო საზოგადოებრივი ინტერესებით წარმოდგენილი მთავრობა"?
1. მან იცის, რომ ენმ ვერ მიიღებს ისეთ უმრავლესობას, რომ დამოუკიდებლად დააკომპლექტოს კაბინეტი - ეს მოცემულ სიტუაციაში არარეალურია და ეს ყველაზე მეტად მან იცის
2. შესაბამისად, მას მოუწევს კაბინეტის ფორმირებისას არა-ქო-ების ხმების მობილიზაცია.
იმისთვის, რომ კაბინეტის ფორმირებისას არა-ქო-ების ხმების მობილიზაცია შეძლოს 2 გზა არსებობს:
- პარლამენტში გასული "პარტიუკების" ინტერესების მძევალი გახდეს ან
- ისინი აიძულოს მისმიერ დადგენილი პირობებით ითანამშროლონ.
ეს მეორე რეალიზებადი ან დიდი უპირატესობით მოსვლით (რაც ნაკლებად რეალისტურია) ან/და ისეთი კაბინეტის შეთავაზებით, რომელზეც უარის თქმა "პარტიუკების"-თვის პოლიტიკურად საზიანო იქნება.
სააკაშვილმა მშვენივრად იცის, რომ ოპოჯგუფების უმრავლესობას ძალიან გაუჭირდება ქო-სთან კოალიციაზე წავლა - შემდეგ წელს თვითმართველობის არჩევნებია და ეს მათთვის ოპოელექტორატის ნახევარის დაკარგვას ნიშნავს, შესაბამისად, მოუწევს დაყვეს ენმ-ს პირობებს, მაგრამ ეს საკმარისი არაა მათი ნეიტრალიზებისათვის. ისინი წარმატებით შეეცდებიან საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებით აიძულოს ენმ კომპრომისებზე წავიდეს - ეს უკვე მოხდა ცოტა ხნის წინ, როცა მაჟორიტარული ოლქები “არაფერში” წაციცქნეს. თან ისე რომ რეპუტაციულად მაინც ვერაფერი მოიგო ენმ-მ )) მოკლედ, ძველმ პარტელიტამ ეს კარგად იცის ))
ეს ძალიან მომგებიანი სვლა უკვე აპრობირებულია - პოროშენკომ გაათამაშა 2014-ში ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ, როცა მარტო კაბინეტს ვერ აყალიბებდა და კოალიციის გაკეთება მოუწია მთავარ ოპონენტ/მტერ(!) იაცენუკთან - რათა შეესუსტებინა იაცენუკის გავლენა კაბინეტზე, პოროშენკომ საზოგადოებას წარუდგინა "ტექნიკური" კანდიდატები მინისტრებად, რომლებსაც უკრაინულ საზოგადოებაში ნდობა ქონდათ, პარტიასთან არ ასოცირდებოდნენ და რომელთა წინააღმდეგაც იაცენუკი ვერ წავიდოდა - ასე აღმოჩნდნენ ქართველები უკრაინის კაბინეტში. ))
დამოკიდებულია რამდენად მეტს გაიყვანს ენმ, რომ თავისი პირობები წააყენოს. ამისთვის საჭიროა ენმ მიიღოს დაახ. 2-ჯერ მეტი სხვა ოპოძალებთან შედარებით და ოპოზიციას ქონდეს ჯამური უპირატესობა ქო-ბის დეპუტაციასთან. შესაძლოა, საკმარისი იყოს სიტუაციაც, როცა ქო იღებს საკმარის რაოდენობას, მაგრამ ვერ აყალიბებს მთავრობას.
ეს სვლა სააკაშვილის მხრიდან წაუგებელი თამაშია, არაფერს კარგავს - ის გამოდის ახალი პოლიტიკური კულტურის, სისტემის ინიციატორი.
მაგრამ არსებობს აქილევსის ქუსლი - რამდენად დაიყოლიებს ამ გეგმაზე ენმ იმ დეპუტაციას, რომლებიც მისი სახელით შევა პარლამენტში? ხომ არ მოხდება პარტაპარატის ამბოხი, რაც 2016 წელს მოხდა, როცა ენმ სახელით გასული დეპუტაციის უდიდესი უმრავლესობა განუდგა მას და სადეპუტატო სკამებთან ერთად პარტიის დარეიდერება გადაწყვიტეს?
აქაც სააკაშვილს აქვს საშუალება:
შედეგად - სააკაშვილი განთავისუფლდება ვალდებულებებითამძიმებული, ტოქსიკური პარტაპარატის აქტივისგან და გახდება ახალი განზომილების, დეცენტრალიზებული, საზოგადოებრივი მოძრაობის ლიდერი.
https://on.ge/story/64341-%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%90%E1%83%99%E1%83%90%E1%83%A8%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%98-%E1%83%95%E1%83%94%E1%83%A0-%E1%83%95%E1%83%AE%E1%83%94%E1%83%93%E1%83%90%E1%83%95-%E1%83%99%E1%83%9D%E1%83%90%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%AA%E1%83%98%E1%83%90%E1%83%A1-%E1%83%A1%E1%83%90%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%97%E1%83%9D%E1%83%93-%E1%83%90%E1%83%A0-%E1%83%9B%E1%83%AF%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%90-%E1%83%9E%E1%83%9D%E1%83%9A%E1%83%98%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%99%E1%83%A3%E1%83%A0%E1%83%98-%E1%83%9E%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%A1%E1%83%90-%E1%83%93%E1%83%90-%E1%83%9E%E1%83%90%E1%83%A0%E1%83%A2%E1%83%98%E1%83%A3%E1%83%99%E1%83%94%E1%83%91%E1%83%98%E1%83%A1
ReplyDelete